-
1 dźwignia
сущ.• домкрат• плечо• рычаг* * *dźwign|ia♀, мн. Р. \dźwigniai рычаг ♂;\dźwignia dwuramienna (dwustronna) двуплечий рычаг; \dźwignia rozruchowa пусковой рычаг; \dźwignia postępu перен. двигатель прогресса
* * *ж, мн P dźwigniрыча́г mdźwignia dwuramienna (dwustronna) — двупле́чий рыча́г
dźwignia rozruchowa — пусково́й рыча́г
dźwignia postępu — перен. дви́гатель прогре́сса
-
2 dźwignia
f рычаг dźwignia dwuramienna двуплечий рычаг dźwignia jednoramienna одноплечий рычаг dźwignia kątowa ломаный рычаг dźwignia zmiany biegów рычаг переключения передачKrótki rosyjsko-polski i polsko-rosyjski Słownik Polytechnic > dźwignia
См. также в других словарях:
dźwignia — ż I, DCMs. dźwigniani; lm D. dźwigniani «maszyna prosta, element konstrukcyjny w kształcie pręta o stałej osi obrotu, umożliwiający wykonywanie określonej pracy (np. podnoszenie ciężaru) mniejszą siłą, na odpowiednio większej drodze» ∆ Dźwignia… … Słownik języka polskiego
orczyk — m III, D. a, N. orczykkiem; lm M. i 1. roln. «drążek drewniany przyczepiony do orczycy lub bezpośrednio do narzędzia rolniczego albo wozu konnego, służący do zakładania postronków, pasów lub łańcuchów od uprzęży» 2. lotn. «pozioma dźwignia… … Słownik języka polskiego
wahacz — m II, D. a; lm M. e, D. y techn. «dźwignia dwuramienna lub jednoramienna poruszająca się ruchem wahadłowym, przenosząca siłę między elementami współpracującymi ze sobą, używana m.in. w maszynach wiertniczych, pojazdach mechanicznych (np. w… … Słownik języka polskiego
wahacz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. a; lm D. y, techn. {{/stl 8}}{{stl 7}} dźwignia dwuramienna, rzadziej jednoramienna, wykonująca niepełny ruch obrotowy, przenosząca siłę między elementami współpracującymi ze sobą {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień